Είναι 27 Μαΐου και βρίσκομαι στο γραφείο της Έφης. Η Έφη είναι η COO μας, και το γραφείο της έχει σιωπηρά γίνει η άτυπη έδρα των συνεντεύξεων για το Snappi Journal. Σήμερα, θα συζητήσω με την Ιωάννα Τσεκούρα, την νικήτρια του βραβείου Employee of the Month για τον Μάιο, αλλά και όπως συχνά τη φωνάζουν στο γραφείο, την Ψυχή της Snappi!  

To timing δεν μπορούσε να είναι καλύτερο, μιας και την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, η Ιωάννα μόλις ορίστηκε ως Head of Customer Experience στην Snappi. Πρόκειται για έναν ρόλο που συνδυάζει το UX/UI και το Loyalty, μαζί με όλα τα πιθανά σημεία επαφής της εμπειρίας του πελάτη. Ένα μεγάλο άλμα από τον προηγούμενό της ρόλο – αλλά αν την γνωρίζεις, ξέρεις ότι δεν πρόκειται για έκπληξη. 

Η συζήτηση μας γυρίζει στο ξεκίνημά της στην Snappi τον Ιανουάριο του 2023, τότε που η εταιρεία μετρούσε μόνο 30 άτομα. Δεν υπήρχαν ολοκληρωμένες ομάδες, ούτε δομές, ούτε ακριβή σχέδια. Ένα μικρό χάος αλλά με πολλή ενέργεια, όραμα και σκοπό. Η Ιωάννα παραδέχεται πως μετά την πρώτη της εβδομάδα έβαλε τα κλάματα. (Μπορεί κανείς όμως να την κατηγορήσει;). Όμως έμεινε. Δημιούργησε. Καθοδήγησε. Αναπτύχθηκε. Και τώρα, όποτε παραπονιέται, ο αδελφός της, της υπενθυμίζει με ένα χαμόγελο: «Πολύ αργά για κλάματα τώρα. Ας πρόσεχες τι εύχεσαι».  

Το banking απ’ ότι φαίνεται ήταν πάντα η επιθυμία της. 

«Κινεί τη ζωή καθημερινά», λέει.  

«Βοηθάει τον κόσμο να κινείται, και μπορεί να κάνει την ζωή των ανθρώπων καλύτερη. Τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι».  

Σήμερα, η Ιωάννα επικεντρώνεται πλήρως στους πελάτες μας. 

«Μέχρι σήμερα χτίζαμε το προϊόν», λέει.  

«Αλλά τώρα; Είναι οι άνθρωποι. Οι πελάτες. Αυτοί είναι η ψυχή. Αν εμείς κερδίζουμε βραβεία και εκείνοι δεν είναι ικανοποιημένοι, τότε δεν σημαίνουν τίποτα».  

Πώς όμως απέκτησε τον τίτλο της ψυχής της Snappi;  

Θεωρεί πως ξεκίνησε όταν ανέλαβε να ηγηθεί του UAT testing τσαλαβουτώντας σε ένα  δύσκολο κεφάλαιο και χωρίς αρκετούς πεπειραμένους testers.  

«Έβαλα όλη μου την ψυχή σε αυτό», μου διηγείται.  

«Το να κάνεις τους ανθρώπους να νιώθουν ενθουσιασμό και motivation, ακόμα κι όταν πρόκειται για δουλειά ρουτίνας. Εκεί είναι που ξεκίνησε».  

Αλλά η δύναμή της υπερβαίνει κατά πολύ εκείνη την στιγμή.  

Τρία πτυχία. Ένας γιος. Μία καριέρα που καλύπτει τη διδασκαλία Γερμανικών, την ανάπτυξη πλάνων δημοσίων σχέσεων και τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Attica Bank, όπου ήταν βασικό μέλος της ομάδας. Και τώρα, είναι κομβικό μέλος της ομάδας που χτίζει την Snappi από το μηδέν. 

Η Ιωάννα είναι μια δύναμη της φύσης.  

Αλλά αυτό που με συγκινεί περισσότερο στην Ιωάννα είναι το πόσο βαθιά αγκαλιάζει το ανθρώπινο ταξίδι πίσω από την στρατηγική. Μιλάει ανοιχτά για τις ανασφάλειες της.  

Για το πώς κατάλαβε ότι όλα ξεκινούν από την επικοινωνία. Για το θάρρος να κάνεις το άλμα κι ας μην αισθάνεσαι καθόλα έτοιμος. 

Όταν τη ρωτώ πως αισθάνεται τώρα, εκείνη χαμογελάει:  

«Ενθουσιασμένη! Αυτή η ευκαιρία είναι μία στο εκατομμύριο. Θέλω να κάνω κάτι που θα έχει αντίκτυπο. Θέλω ο γιος μου να δει ότι αυτό που κάνουμε στη ζωή έχει σημασία».  

Είναι περήφανη. Αλλά όχι αφελής. 

«Ότι έρχεται εύκολα, σπάνια αξίζει». 

Κι αν έπρεπε να περιγράψει τη Snappi με μία λέξη;  

«Ενδυναμωτική», απαντάει χωρίς δεύτερη σκέψη. 

«Για τους χρήστες. Και για κάθε έναν από εμάς που την δημιουργούμε».  

Αυτό ακριβώς είναι το είδος της τράπεζας που χρειάζεται ο κόσμος.  

Έχοντας ακούσει όλα τα παραπάνω, δεν κρατιέμαι. Θέλω να γνωρίσω τους γονείς της. Πώς γίνεται να είναι κάποιος τόσο έτοιμος για το μέλλον; 

Και τότε όλα μπαίνουν στη θέση τους: 

Η Ιωάννα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Γερμανία. Το εστιατόριο που διατηρούσε η οικογένειά της κοντά στη Νυρεμβέργη λέγεται Bei Willi και ναι, είναι ακόμα ανοιχτό. Μου έρχεται να πετάξω αύριο εκεί. Μετακόμισε στην Ελλάδα στα 16 της, αλλά όλα τα καλοκαίρια της παιδικής της ηλικίας τα περνούσε εδώ.  

Και να από που προέρχεται αυτό το πάθος. Η φωτιά. Η ψυχή.  

Και τι είναι αυτό που ονειρεύεται λοιπόν;  

Work-life balance και ευτυχία.  

«Ευτυχία είναι το work–life balance» λέει.  

«Είναι η ευεξία. Η ελευθερία να ονειρεύεσαι, να σκέφτεσαι καθαρά και να προχωράς προς τη ζωή που επιλέγεις. Είναι οι άνθρωποι. Η κοινότητα». Αυτό το σκέφτομαι και λέω πως είναι πολύ ελληνικό.   

Ακόμα και η σχέση της με τα χρήματα αντανακλά αυτή την φιλοσοφία.  

«Τα χρήματα φτιάχτηκαν για να ζούμε καλά», λέει.  

«Εφόσον δουλεύεις σκληρά, θα πρέπει να στοχεύεις να τα απολαμβάνεις κιόλας με κάποιο τρόπο. Ένα δώρο σε φίλο. Ένα ωραίο δείπνο. Να σέβεσαι το χρήμα, αλλά να απολαμβάνεις και όσα σου φέρνει, χωρίς να γίνεται αυτοσκοπός».  

Όπως τελειώναμε την κουβέντα μας, ρωτώ αυτή τη γυναίκα των δύο κόσμων – Ελλάδα και Γερμανία – τι της αρέσει περισσότερο από τη ζωή της εδώ στην Αθήνα.  

«Η ίδια η Αθήνα. Η θάλασσα. Η ενέργεια. Υπάρχει ένα vibe. Έχει βουνά που σε κρατούν σταθερό με τις ρίζες και τις αξίες, κύματα που σε ανανεώνουν και παρασύρουν μακριά  ό,τι δεν χρειάζεσαι πια. Είναι ακατέργαστη, ζωντανή, γειωμένη. Έχει τα πάντα».   

Και οι καλύτερες  προτάσεις της για τους επισκέπτες;  

«Η Ακρόπολη. Νιώθεις την ενέργεια εκεί. Η θάλασσα. Ο δρόμος από το κέντρο προς την ακτή, είναι σαν να οδηγείς προς την ελευθερία. Και φυσικά η ελληνική κουζίνα».  

Και η ελληνική λέξη που έμαθα σήμερα από εκείνη;  

Ειλικρίνεια. Το θάρρος να λες την αλήθεια. 

Και ειλικρινά; Αυτή ακριβώς είναι η Ιωάννα.